Białoruski postmodernizm. Liryka pokolenia "Bum-Bam-Litu" – PDF

Dla białorutenistyki polskiej, a nawet dla całego literaturoznawstwa białoruskiego, jest to praca szczególna, wręcz unikalna: po raz pierwszy przedmiotem wnikliwej analizy stała się poezja generacji młodych poetów białoruskich urodzonych w latach 70-tych XX wieku, nie zaś spuścizna klasyków literatury białoruskiej, czy też osiągnięcia uznanych autorów współczesnych.

Ta głośna, odważna, prowokacyjna grupa literacka powstała w Mińsku w drugiej połowie lat 90-tych XX wieku, po czym opublikowała szereg manifestów, wydała kilka almanachów oraz tomików personalnych, po czym rozpadła się (według innej wersji zamieniła się w koło literackie ŤSzmerzwerkť). Jednak jeszcze dzisiaj jej przedstawiciele – Źmicier Wiszniou, Juraś Barysiewicz, Alhierd Bacharewicz, Illa Sin, Serż Minskiewicz, Wiktar Żybul, Dżeci, Wolha Hapiejewa – odgrywają zauważalną rolę w życiu literackim Białorusi. Autorka przedstawia przedmiot badania na tle historycznym, społecznym oraz kulturowym, porównuje sytuację literacką w latach 90-tych XX wieku w Polsce, Rosji, Ukrainie i na Białorusi, tłumaczy specyfikę rozwoju literatury białoruskiej w czasach "gorbaczowskiej perestrojki", krótkiego okresu odrodzenia narodowego, któremu na zmianę przyszła "łukaszenkowska sowietyzacja".

Zobacz inne publikacje w serii: Druga Europa »

Dr Katarzyna Bortnowska – związana z Uniwersytetem Warszawskim od początku swojej drogi naukowej. Na tej uczelni – w Katedrze Białorutenistyki – ukończyła studia magisterskie i tu także – w Katedrze Studiów Interkulturowych Europy Środkowo-Wschodniej – uzyskała tytuł doktora nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa. Zajmuje się historią tak zwanej nowej literatury białoruskiej, ze szczególnym uwzględnieniem przemian zachodzących w niej od przełomu XX i XXI wieku. Autorka artykułów naukowych publikowanych w Polsce i na Białorusi, a także tłumaczka literatury białoruskiej.

Autorka przedstawia tu przedmiot badania na tle historycznym, społecznym oraz kulturowym, porównuje sytuację literacką w latach 90. XX wieku w Polsce, Rosji, Ukrainie i na Białorusi, tłumaczy specyfikę rozwoju literatury białoruskiej w czasach „gorbaczowskiej pieriestrojki”, krótkiego okresu odrodzenia narodowego, po którym nastąpiła „łukaszenkowska sowietyzacja”. Wiedza na temat kontekstu historyczno-kulturowego daje badaczce możliwość wyodrębnienia zasadniczych cech pisarzy „pokolenia Bum-Bam-Litu”.
Z recenzji prof. Siarhieja Kowalou

Autorka stara się zaprezentować „pokolenie Bum-Bam-Litu” w aspekcie tak socjologicznym, jak i literackim. Towarzyszy temu wiele cennych i słusznych uwag, dotyczących różnicy podejścia do pokoleniowości w badaniach zachodnio- i wschodnioeuropejskich. […] Poruszane w pracy zagadnienia nie doczekały się dotąd poważnego opracowania naukowego – tak w piśmiennictwie białoruskim, jak i (tym bardziej) w Polsce. Z tego punktu widzenia jest to praca wartościowa i niezwykle cenna, albowiem rzuca nowe światło na rozumienie współczesnej literatury białoruskiej, w Polsce niemal nieznanej. Stanowi też istotny wkład w badania naukowe nad literaturami naszego regionu w ogóle.
Z recenzji prof. Małgorzaty Semczuk-Jurskiej