Mnie płynąć, płynąć i płynąć

Podczas pobytu w Lozannie, w latach 1839–1840, Mickiewicz naszkicował sześć krótkich wierszy. Rękopisy zachował, ale nigdy nie nadał im ostatecznego kształtu. Ogłoszone po śmierci poety, były początkowo traktowane jako mało znaczące drobiazgi. Wraz z upływem czasu ich ranga, mierzona opiniami poetów, krytyków i historyków literatury, zaczęła rosnąć. Dzisiaj nikt ze znawców poezji nie wątpi, że liryki lozańskie są arcydziełem, jednym z centralnych punktów poetyckiej twórczości Mickiewicza, a więc – całej polskiej poezji. Pochodzące z nich frazy, takie jak „Nad wodą wielką i czystą”, „Mnie płynąć, płynąć i płynąć”, „Polały się łzy me czyste”, „Gdy tu mój trup w pośrodku was zasiada”, mają moc poetyckich zaklęć, archetypów poetyckości. Marian Stala Marian Stala Lozańskie wiersze Adama Mickiewicza albo niepewność interpretatora Adam Mickiewicz Liryki lozańskie i inne utwory I Wiersze pisane w Lozannie i późne fragmenty poetyckie Snuć miłość… Nad wodą wielką i czystą… Ach, już i w rodzicielskim domu… Uciec z duszą na listek… Gdy tu mój trup… Polały się łzy me czyste… Drzewo Wsłuchać się w szum wód… Jak drzewo przed wydaniem owocu… Słowa Chrystusa [Z objawienia] Słowa Panny II Wiersze poprzedzające i zapowiadające cykl nadlemański Świteź [fragment] Do Niemna. Sonet W imionniku *** Nieznajomej, dalekiej – nieznany, daleki… Do Niemna Ałuszta w dzień Czatyrdah Pielgrzym Droga nad przepaścią w Czufut-Kale Z Petrarka Podróżni Żeglarz The meeting of the waters [Z Tomasza Moore’a] Zdania i uwagi z dzieł Jakuba Bema, Anioła Ślązaka (Angelus Silesius) i Sę-Martena [wybrane wiersze] Te rozkwitłe świeżo drzewa… Śniła się zima… Do samotności Veni Creator Broń mnie przed sobą samym… Widzenie Żal rozrzutnika Marian Stala Cztery interpretacje wierszy lozańskich Tę wodę widzę dokoła Snuć miłość Jako jutrzenka świeci Łaska czystych łez Alfabetyczny spis tytułów