Information about a product
| Edition: | 1 |
| Place and year of publication: | Warszawa 2015 |
| Publication language: | polski |
| ISBN/ISSN: | 978-83-235-2043-6 |
| EAN: | 9788323520436 |
| Number of page: | 130 |
| Size of the file: | 15,99 MB |
| Publication type: | Praca naukowa |
| DOI: | https://doi.org/10.31338/uw.9788323520436 |
Wspomnienia Jerzego Zięboraka ze Zgrupowania "Krybar", dotyczące pierwszych dni powstania warszawskiego, a zwłaszcza walk o Uniwersytet Warszawski. Autor szczegółowo opisuje przebieg pierwszego ataku na Uniwersytet oraz walki obronne w opanowanych przez powstańców obiektach uniwersyteckich. Podejmuje próbę ustalenia przyczyn niepowodzenia oddziałów powstańczych, nie pomijając problemów, jakie stały się udziałem odciętego od żołnierzy dowództwa "Krybara". Wiele miejsca poświęca heroicznej postawie młodzieży oraz roli młodszej kadry oficerskiej.
Jerzy Zięborak „Jastrząb” należał do najmłodszych żołnierzy 1. kompanii VIII Zgrupowania „Krybar”. Opisując działania podejmowane przez Zgrupowanie w celu opanowania Uniwersytetu, relacjonuje więc wydarzenia, w których sam uczestniczył. Dzięki temu zyskujemy szczegółowy obraz zarówno przebiegu pierwszego natarcia na Uniwersytet, jak i walk obronnych na opanowanych przez 1. kompanię obiektach uniwersyteckich oraz działań defensywnych 2. kompanii w dwóch punktach wypadowych. Biorąc pod uwagę ustalenia taktyczne i analizując przebieg walk, autor próbuje również ustalić przyczyny niepowodzeń powstańców.
Jerzy Zięborak poświęca też sporo miejsca postawie swoich kolegów – młodych powstańców – i ich dowódców. Mimo niedostatku broni maszynowej, braku łączności radiowej oraz słabego rozpoznania wywiadowczego trwali oni w heroicznej walce do ostatniego naboju, do granic możliwości. Ich zasługi nie zostały zapomniane, o czym można przeczytać w ostatnim rozdziale poświęconym upamiętnieniu walk na Uniwersytecie.
Jerzy Zięborak „Jastrząb” należał do najmłodszych żołnierzy 1. kompanii VIII Zgrupowania „Krybar”. Opisując działania podejmowane przez Zgrupowanie w celu opanowania Uniwersytetu, relacjonuje więc wydarzenia, w których sam uczestniczył. Dzięki temu zyskujemy szczegółowy obraz zarówno przebiegu pierwszego natarcia na Uniwersytet, jak i walk obronnych na opanowanych przez 1. kompanię obiektach uniwersyteckich oraz działań defensywnych 2. kompanii w dwóch punktach wypadowych. Biorąc pod uwagę ustalenia taktyczne i analizując przebieg walk, autor próbuje również ustalić przyczyny niepowodzeń powstańców.
Jerzy Zięborak poświęca też sporo miejsca postawie swoich kolegów – młodych powstańców – i ich dowódców. Mimo niedostatku broni maszynowej, braku łączności radiowej oraz słabego rozpoznania wywiadowczego trwali oni w heroicznej walce do ostatniego naboju, do granic możliwości. Ich zasługi nie zostały zapomniane, o czym można przeczytać w ostatnim rozdziale poświęconym upamiętnieniu walk na Uniwersytecie.
Zobacz również
